அது என்ன அவ்வளவு பிரபலமான ஊரா என்று யாரிடமாவது கேட்டால் போதும், ஜீ.டி.நாயுடு, சிறுவாணித் தண்ணீர், PSGCTCIT செட்டுகள், சிறுதுளி திட்டம், செழிய, சிவகுமார, மணிவண்ண, சத்ய சுந்தர பாக்கிய ராஜ வகையறாக்கள்,கிருஷ்ணா ஸ்வீட்ஸ் மைசூர்பா, நரைன் கார்த்திகேயன், குர்லா எக்ஸ்பிரஸ், பிளாக் தண்டர் என்று சங்கிலித் தொடர் போலே நீளும் பதில்கள்.
நம் ஊரைப் பத்தி நம்மளோட கருத்துகளும், மதிப்பீடுகளும் எப்பவுமே ஒரு தலைப் பட்சமாகவே இருக்கும்.காக்கைக்கும் தன் குஞ்சு பொன் குஞ்சுன்னு சும்மாவா சொன்னாங்க.கோயமுத்தூரைப் பத்தி வெளியூர்க்காரங்க என்ன தான் சொல்றாங்கன்னு பார்ப்போம்
ஐகாரஸ் பிரகாஷின் பார்வையில்:வகை தொகையில்லாமல், மானாவாரியாக கெட்ட வார்த்தைகளை - அதன் நிஜ அர்த்தம் தெரியாமலேயே - அள்ளித்தெளிக்கும் கூவாங்கரையில் பிறந்த வளர்ந்த ஒருவனுக்கு,கோயமுத்தூர் தரும் தரும் அதிர்ச்சிகள், இன்பமானவை. அந்த அதிர்ச்சிகளை நானும் அனுபவித்திருக்கிறேன்.என்னமோ, எனக்கு கோவை என்று சுருக்கமாகச் சொல்வதைவிட, கோயமுத்தூர் என்று நீட்டி முழக்கிச் சொல்வதுதான் பிடித்திருக்கிறது.
கோயமுத்தூர் என்றவுடன் சட்டென்றுநினைவுக்கு வருவது என்ன? லக்ஷ்மி மில்ஸ் வளாகம்? மருதலைக் கோயில்? சுகுணா மோட்டார் கம்பெனி ? நிர்மலா காலேஜ் பெண்கள் ? அங்கண்ணன் கடை ? டேக் ஓவர் டைக்கூன் பி.ஆர்.ராஜரத்தினம் ?கோக்குமாக்கானவடிவத்தில் இருக்கும் ஃப்ளைஓவர் ? அநியாயமாக விமான விபத்தில் செத்துப் போன கரிவரதன் ? ராஜ்யஸ்ரீ பதி ? சிறுவாணி ? இல்லை... இதல்லாம் பிறகுதான்... முதலில் நினைவுக்கு வருவது அந்த ஊர் மக்களும், அவர்கள் பேசும் கொங்குத் தமிழும் தான்.
பாரதியார் பல்கலை எம்பிஏ நுழைவுத் தேர்வு எழுதச் சென்று, கேள்வித் தாளுக்காக காத்திருக்கும் போது என்ன வரும்? ஒழுங்காகத் தேர்வு எழுதி சீட்டு கிடைக்குமா என்ற நடுக்கம் வரும் அல்லது RAC டிக்கட் கன்ஃபர்ம் ஆகுமா யோசனை வரும். எனக்கு தூக்கம் தான் வந்தது. (இரவில் பன்னிரண்டு மணி நேர பேருந்துப் பயணம் + கௌரிஷங்கரில் 'பாத்தி கட்டி அடித்ததன்' விளைவு). கேள்வித் தாள் விநியோகம் செய்து கொண்டு வந்த நுழைவுத் தேர்வு பொறுப்பாளர், தட்டி எழுப்பி, "பரீட்சை ஆரம்பிச்சுடுச்சுங்க, பயணக் களைப்புங்களா? மொகம் கழுவிக்கிட்டு வந்து எழுதறீங்களா ?" என்று எந்த விதமான நக்கல்/கிண்டலுமில்லாமல் சாதாரணமாகக் கேட்டவர், கோயமுத்தூர் மக்கள்ஸின் ஒரு ரெப்ரசெண்டேடிவ் சாம்பிள் என்று தான் தோன்றுகிறது. வாங்க, போங்க என்று மரியாதையுடன் அழைக்கும் ஆட்டோ ஓட்டுநர்களையும், தமிழில் பேசும் bartender களையும் அங்கே தான் ஒரு சேரப் பார்க்கலாம்.
கேஜி வளாகத்தின் அருகே இருக்கும் பழமுதிர்ச்சோலையின் கிளை ஒன்று, சென்னையில் சாலிக்கிராமத்தில் துவங்கப்பட்டிருக்கிறது. சரி, போய்தான் பார்ப்போமே என்று உள்ளே நுழைந்தவுடன், வரவேற்பு, "வா சார், இன்னா வோணும்?"
பூவோடு சேர்ந்த நார், மணக்குமா அல்லது நாறுமா என்பதை யார் சொல்ல முடியும்?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
உங்களுடைய அனுபவங்களையும் பகிர்ந்து கொள்ளலாமே...??? (பின்னூட்டங்களின் வாயிலாகவோ அல்லது தனிமடல் மூலமாகவோ).
21 July 2007
நம்ம ஊரு,நல்ல ஊரு - 1
குறிச்சொல் கோயமுத்தூர்
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 Comments:
ஐயோ, என் ஊரு கோவை. என்னை சீராட்டி வளர்த்த ஊரு. பீலிங்க்ஸ்பா
மரியாதை மட்டும் இல்லே, எல்லா எகத்தாளமும் உள்ள ஊரு.
நல்ல ஊரு நல்ல பதிவு ,
//வரவேற்பு, "வா சார், இன்னா வோணும்?"//
இது என்ன உட்டாலக்கடியா இருக்கே ... கோவைகாரங்க கடை ஆரம்பிச்சா அதே ஊரு ஆளுங்கல தான் வேலைக்கு வைக்கனுமா?
இப்படி பார்த்தா ஜப்பான்காரன் சென்னைல கம்பெனி வச்சா ஜப்பான்காரனையே வேலைக்கும் வைப்பான் !
இதை ஏன்யா கொங்கு வாசல்ல போடலை?!
விட்டுப்போன மேட்டர் ஒன்னு. பெரிசா எழுதிட்டதால பின்னூட்டமா போடாம பதிவா போட்டுட்டேன்:
http://blog.grprakash.com/2007/07/21/கோயம்த்தூர்-குசும்பு/
Post a Comment