கனா காணும் காலங்கள் - தேன்கூடு போட்டி

"ஏம்பா,நீ இன்னைக்கு கணக்கு ட்யூஷன் போகலியா?"

"இல்லையே அங்கிள்.இப்போ தான் ட்யூஷன் விட்டு வந்தேன்.கல்பனாவுக்கு ஒடம்புக்கு சரியிலீங்களா?இன்னைக்கு ட்யூஷனுக்கு வரலை.மாஸ்டர் கூடக் கேட்டாரு."

"என்னது ட்யூஷனுக்கு வரலையா??? என்ன தம்பி சொல்ரே? ட்யூஷன்ல இன்னைக்கு கொஞ்சம் லேட் ஆகும்னு சொல்லீட்டுக் காலைலயே கெளம்பீட்டாளே.அப்படி ட்யூஷனுக்கு வாராம எங்க போயிருப்பா?ஒண்ணுமே புரியலையே.எதுக்கும் போய் அவ பிரண்ட் சில்வியா வீட்டுக்குப் போய் பார்க்கரேன்."

அது சரி...நீங்கள் கல்பனாவைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?

வலது பக்கத் தெற்றுப்பல் மற்றும் சிரித்தால் விழும் கன்னக்குழிகள் கொண்டு எங்கள் பள்ளியை ஆண்டு வந்த தேவதை. எங்கள் பத்தாம் வகுப்பு "ஆ" பிரிவில் எப்போதும் முதல் மூன்று ராங்குகளுக்குள் வாங்கி வந்த கல்பனா, அரையாண்டு விடுமுறையின் போது பஸ் கண்டெக்டருடன் வீட்டை விட்டு ஓடிப் போய் திருமணம் செய்துகொண்டாள்.

"அவ எங்களுக்குப் பொண்ணே இல்லை.அவ வந்தாலும் சேர்த்துக்க மாட்டோம்.நாங்களும் போய்ப் பார்க்க மாட்டோம்." என்று இறுகிக் கிடந்த பெற்றோர்களின் சகிதம் கல்பனாவைக் குழந்தைகளுடன் போன வாரம் சாரதாம்பாள் கோயிலில் பார்த்தேன்.ஆள் பருத்துப் போய் கண்ணில் கருவளையம் விழுந்து....சே..அது கல்பனாதான் என்று நம்பவே முடியவேயில்லை..தேவதைகளுக்கும் வயதாகும் போல.

பள்ளியில் படிக்கும் போது "காதல்" குறித்து ஏற்பட்ட முதல் அனுபவம் அது. இரண்டாவது அனுபவம் சற்றே விநோதமானது.

நான் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருக்கும் போது எனக்கு நெருங்கிய நண்பன் ஒருவன்.என் வகுப்பில் படித்த ஒரு பெண்ணுக்கும்,அவனுக்கும் தெய்வீகக் காதல்."வேண்டாம்பா.ப்ராப்ளம் வரும்...அந்தப் பொண்ணு 2 வருஷம் இருந்து மெடிக்கல் சீட்டுக்கு ட்ரை பண்ணி இம்ப்ரூவ்மெண்ட் முடிச்சுட்டு இப்போ இங்க வந்திருக்கு.உன்னை விட வயசில பெரியவங்க.இதெல்லாம் நமக்கெதுக்கு...?"நான் சொன்ன மறுநாளில் இருந்து அவன் என்னிடம் இருந்த நட்பைக் கொஞ்சம் அடக்கி வாசிக்கத் துவங்கினான்.

சில மாதங்கள் கழித்து அவன் என்னிடம் வந்து "ஒரு மேட்டர் பேசணும்.எனக்குக் கொஞ்சம் ப்ராப்ளம்...." என்றான்.என் வகுப்புத் தோழி அவளுக்கும் என் நண்பனுக்கும் ஏற்பட்ட காதலை வீட்டில் சொல்லியிருக்கிறாள்.அவள் மாமா ஒருத்தர் பையன் யாரென்று பார்க்கக் கல்லூரிக்கே வந்து விட்டார்.வந்தது மட்டுமல்ல,என் நண்பனைச் சந்தித்து,"தம்பி,உங்க வீட்டில பேசறோம்.கல்யாணத்தை வேண்டுமானால் படிப்பு முடிந்ததும் வச்சிக்கலாம்" என்று சொல்லியிருக்கிறார்.என் நண்பனின் உடலில் இருந்த அத்தனை உறுப்புகளும் வாய் வழியே வந்து விட்டது.

"ஐயோ..எங்க வீட்டில இவர் போய் பேசினால் என்ன நடக்கும் ! ப்ளீஸ் மச்சி...டூ சம்திங்.டெல் ஹெர் டு ஃபர்கெட் மீ..."அழாத குறையாகச் சொன்னான்.

"நான் எத்தனை வருஷமானாலும் காத்திருக்கேன்..." என்றது அந்த நங்கை.

"வேண்டாம்மா...நீ இப்பவே எங்களை விட வயசில பெரிசு.உன் வீட்டில சொல்லி சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக்கோ.இவனை விட்டிடு..."என்று ஒரு வழியாகப் பேசி முடித்தோம். கல்லூரியில் கேண்டீனில் வைத்து முதல் ஆண்டு நண்பனை மாப்பிள்ளை பார்க்கப்பட்ட அனுபவம் அனேகமாக உங்களில் யாருக்கும் ஏற்பட்டிருக்காது என நினைக்கிறேன்.சரி அதனால் என்ன?யூனிவர்சிட்டி ரேங்க் வாங்கித் தேற வேண்டிய அவன் வேண்டுமட்டும் கப்புகள் வாங்கி அவதியுற்றது தான்.

பெரும் கோ-கோ வீரனாக வருவான் என எதிர்பார்க்கப்பட்டவனும் காதலுக்காக வீட்டை விட்டு ஓடிப்போய் தற்போது மெஸ் வைத்து நடத்திவருபவனுமான எனது பள்ளிக்கூட சீனியர் சரவணன்,ஆண்டுக்கொன்றாய் ஆடைகளை மாற்றுவதைப் போல காதலர்களை மாற்றிப் பின் பெற்றோர் பார்த்து வைத்த மாப்பிள்ளையைக் கை பிடித்து இரு குழந்தைகளுக்குத் தாயாகியுள்ள அர்ச்சனா,சொத்துக்காகக் காதலித்துத் தற்போது மாமனார் வீட்டில் (சுயமரியாதையை இழந்து)ஏவலாளாயுள்ள ஒரு தோழன் என் சங்கிலித் தொடர் போலே நீளும் நான் கண்ட அடலசண்ட் காதல்களின் எண்ணிக்கை.

வளர்சிதை மாற்றப் பருவத்துக் காதலை அடிப்படையாக வைத்து வந்த "அலைகள் ஓய்வதில்லை","வைகாசி பொறந்தாச்சு" போன்ற படங்கள் எவ்வ்ளவு பேரைப் பாதித்ததோ...அனுபவபூர்வமாக நான் கண்டு,பழகிய,வியந்த பல மனிதர்களை(மேலே சொன்னது போக) நிறையப் பாதித்தது.

அது சரி காதல் என்பது என்ன?

காமம் என்பது ஆபாசமான சொல் என்று கருதி இலக்கியவாதிகள் கண்டுபிடித்த இடக்கரடக்கல் தான் காதல்."செத்துப் போயிட்டர்" என்பதை "சிவலோக பதவியடைந்தார்" என்பது மாதிரிதான் காமம் காதலானது.காதலுக்கென்றே தனி அகராதி உண்டு.அதன் பொருள் ஆளுக்கு ஆள் மாறுபடும்.

அடிப்பம்பில் தண்ணியடிக்கக் கஷ்டப்படும் போது "ஐயோ..பாவம்" என்று ஒரு குடம் அடித்துக் கொடுத்தவனும்,வழக்கமாய்ச் செல்லும் பேருந்தில் சில்லறையின்றித் தவிக்கும் போது "உங்களுக்கும் சேர்த்து டிக்கட் வாங்கிட்டேன்" என்று உதவிக்குரல் கொடுத்தவளும் அதைக் காதல் என்று அர்த்தப்படுத்திக் கொள்ளுவதுண்டு.தன்னை உணரும் பருவத்தில்,இன்னொருவரால் வித்தியாசமான பார்வையில் கவனிக்கப்படுகிறோம் எனும் போது,மனதில் ஏற்படும் குறுகுறுப்பைக் காதல் என்று கற்பிக்கிறது வயது.

எனக்குத் தெரிந்த வரையில் பெரும்பாலும் வளர்சிதை மாற்றத்தில் ஒருவரது வீழ்ச்சிக்குப் பெரிதும் காரணமாய் இருப்பது பாலினக்கவர்ச்சியைக் காதல் என்று நம்மை நாமே ஏமாற்றிக்கொள்வது தான்.பத்தாவது வரை ஒழுங்காய்ப் படித்தவர்கள் பன்னிரண்டாம் வகுப்பில் காதல் வலையில் சிக்கிய கதை ஏராளம்.என்னையும் சேர்த்துத் தான்.

வளர்சிதை மாற்றப் பருவ காலத்துக் காதல் பற்றிய எனது அனுபவங்கள்,அதன் மூலமான புரிதல்கள் பெரும்பாலும் கசப்பாகவே இருந்ததால் கல்லூரிக்காலங்களில் உள்ளுக்குள் ஒரு வித எச்சரிக்கை ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது.படித்து முடித்து வேலையில் சேர்ந்த பின்னர் கொல்லுவதற்கு நிறைய மணித்துளிகள் இருந்தன.பல சந்தர்ப்பங்களில்,"நாம் பொய்யோ..எதன் பெயராலோ இயற்கை உணர்வுகளுக்கு மாறுபட்டு வாழ்வதும் ஒரு சாடிஸம் தானோ" என்று ஆன்ம விசாரணை செய்து கொண்ட நிமிடங்கள் உண்டு.ஆனால் அடலசன்ட் காதல்கள் பற்றிய எனது கணிப்பு என்றுமே பொய்த்ததில்லை.வாழ்க்கையின் சில வருடங்களைக் கடந்த பின்னர் "எதையோ இழந்துவிட்டோமோ?" என்று மனம் கேட்டது.ஆனால் எதுவுமே இழக்கவில்லை என்றே என் புத்தி எனக்குச் சொன்னது.இந்த ரஸவாதம் நடக்காத மனம் ஏது என்று அப்புறப்படுத்தி விடுவேன்.

அடலசண்ட் காதல் கொடுத்த வலியால் வேதனைப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் தம்பிமார்களுக்கு,"சரி போனது போகட்டும்.காதலை மட்டுமல்ல,உங்களின் அத்தனை உறவுகளையும் இறுக்கமாக்கிக் கொள்ளுங்கள்.வாழப் பிடிப்பதற்கு அதுதான் ஆதாரம்.காயங்கள்,இழப்புகள்,பிரிவுகள்.....யாருக்கு இல்லையென்று சொல்லுங்கள்? பூக்கள் எவ்வளவு மலர்ந்து உதிர்ந்தாலும் வாசம் உண்டு.மேகங்கள் எத்தனை கடந்து போனாலும் வானம் உண்டு.வாழ்க்கையும் தானே...."

"எல்லாம் சரிதாங்க..சொல்றதுக்கும் கேக்கரதுக்கும் இது எல்லாம் ரொம்ப நல்லாத் தான் இருக்கு.புதுசாப் பொண் கொழந்தை பொறக்கிற உங்க சகாக்கள் கிட்ட எல்லாம் ஏன் அனிதான்னு பேர் வைக்க சொல்லி சஜஸ்ட் செய்யறீங்க???உங்க அடுத்த கதையோட நாயகி பேரு கூட அனிதாவாமே??இன்னா மேட்டர் அது.???.." என்று நிறுத்தி என்னை கேள்வி கேட்கத் தோன்றுகிறவர்களுக்கு மட்டும்
" நீங்க காதலிச்சிட்டு இருக்கீங்களா.... என்னோட வாழ்த்துகள்!"